geniculate
a. முழங்கால்போன்ற கணுக்களையுடைய, முழுங்கால் போல வளைந்த, முண்டுகள் வாய்ந்த, (வினை) முண்டுகளாக அமைவி.
Ge*nic"u*late, a. Etym: [L. geniculatus, fr. geniculum little knee, knot or joint, dim. of genu knee. See Knee.] Defn: Bent abruptly at an angle, like the knee when bent; as, a geniculate stem; a geniculate ganglion; a geniculate twin crystal. Ge*nic"u*late, v. t. [imp. & p. p. Geniculated; p. pr. & vb. n. Geniculating.] Defn: To form joints or knots on. [R.] Cockeram.