gap
n. பிளவு, வெடிப்பு, கீறல், உடைப்பு, தொடர்ச்சியில் இடை முறிவு, இடையீடு, இடைவௌத, இடுங்கிய வழி, மலையிடைக் கணவாய், மலைக்குவடுகளின் இடைப்பாளம், வேலி இடைவௌத, இடைவாயில், பள்ளம், விடர், கருத்திக்களிடையே வேறுபாடு, பண்புகளிடையே அகல்முரண்பாடு, ஆட்களிடையே ஒப்புணர்வின்மை, (வினை) பிளவு உண்டுபண்ணு.
Gap, n. Etym: [OE. gap; cf. Icel. gap an empty space, Sw. gap mouth, breach, abyss, Dan. gab mouth, opening, AS. geap expanse; as adj., wide, spacious. See Gape.] Defn: An opening in anything made by breaking or parting; as, a gap in a fence; an opening for a passage or entrance; an opening which implies a breach or defect; a vacant space or time; a hiatus; a mountain pass. Miseries ensued by the opening of that gap. Knolles. It would make a great gap in your own honor. Shak. Gap lathe (Mach.), a turning lathe with a deep notch in the bed to admit of turning a short object of large diameter. -- To stand in the gap, to expose one's self for the protection of something; to make defense against any assailing danger; to take the place of a fallen defender or supporter. -- To stop a gap, to secure a weak point; to repair a defect. Gap, v. t. 1. To notch, as a sword or knife. 2. To make an opening in; to breach. Their masses are gapp'd with our grape. Tennyson.