gaggle
n. வாத்துகளின் திரள், பெண்டிர்கும்பு, (வினை) வாத்து வகையில் கத்து, கூச்சலிடு, கொக்கரி.
Gag"gle, v. i. [imp. & p. p. Gaggled; p. pr. & vb. n. Gaggling.] Etym: [Of imitative origin; cf. D. gaggelen, gagelen, G. gackeln, gackern, MHG. g, E. giggle, cackle.] Defn: To make a noise like a goose; to cackle. Bacon. Gag"gle, n. Etym: [Cf. Gaggle v. i.] (Zoöl.) Defn: A flock of wild geese. [Prov. Eng.] Halliwell.