fust
n. மட்கிய நாற்றம், தூணின் நடுப்பகுதி, (வினை) பூஞ்சக்காளான் பிடி, மட்கல் நாற்றமடி, மிடாநாற்றம் வீசு.
Fust, n. Etym: [OF. fust, F. f, fr. L. fustis stick staff.] (Arch.) Defn: The shaft of a column, or trunk of pilaster. Gwilt. Fust, n. Etym: [OF. fust cask, F. f cask, taste or smell of the caak, fustiness, cf. sentir le f to taste of the cask. See 1st Fust.] Defn: A strong, musty smell; mustiness. Fust, v. i. Defn: To become moldy; to smell ill. [Obs.]