frock

n. அகலக் கைப்பகுதியுடைய பெண்டிர் உடுப்பு, வீட்டிற்குள் அணியப்படும் குழந்தை மேலங்கி, தொழிலாளரின் தளர்த்தியான நீண்ட சட்டை, முன்புறம் வெட்டிவிடப்படாத ஆடவர் நீண்ட மேற்சட்டை, படைவீரரின் நீண்ட மேற்சட்டை, தளர்த்தியான கைப்பகுதிகளையுடைய நீண்ட மேலங்கி, நீண்ட மேலங்கியணிந்தவர், மடத்துத் துறவி, உட்சட்டை, (வினை) மடத்துத் துறவியாகமுறைப்படி அமர்த்து.

---

Frock, n. Etym: [F. froc a monk's cowl, coat, garment, LL. frocus, froccus, flocus, floccus, fr. L. floccus a flock of wool; hence orig., a flocky cloth or garment;cf. L. flaccus flabby, E. flaccid.] 1. A loose outer garment; especially, a gown forming a part of European modern costume for women and children; also, a coarse hirtlike garment worn by some workmen over their ther clothes; a smock frock; as, a marketman's frock. 2. A coarse gown worn by monks or friars, and supposed to take the place of all, or nearly all, other garments. It has a hood which can be drawn over the head at pleasure, and is girded by a cord. Frock coat, a body coat for men, usually doublebreasted, the skirts not being in one piece with the body, but sewed on so as to be somewhat full. -- Smock frock. See in the Vocabulary. Frock, v. t. 1. To clothe in a frock. 2. To make a monk of. Cf. Unfrock.

---