fringe
n. ஓரம், புற எல்லை, விளிம்பு, நுல் தொங்கல், இழை விளிம்பு, ஓர இழைவரிசை, ஓரப்பட்டை, கரை, தனிக்கரையிணைத்த ஓரம், சுற்றுக்குடுமி, நெற்றிமீது கவிந்து நிற்கும் விளிம்புக் குறுமயிர் வரிசை, உயிரினங்களின் உறுப்போர மயிர்க்கற்றை, செடியினங்களின் உறுப்புக்கொடிகளிலுள்ள இழைக்கற்றை, முற்றிலும் மழித்து ஓரத்தில் மட்டும் வளர விடப்படும் தாடி, (வினை) ஓரத்தை குஞ்சங்களினால் அணி செய், ஓரக்கரை அமை,நுல் தொங்கல் இழை, சுற்றிலும் ஓரம் கட்டு, ஓரப்பட்டை இணை, ஓரமாய் அமைவுறு.
Fringe, n. Etym: [OF, fringe, F. frange, prob. fr. L. fimbria fiber, thread, fringe, cf. fibra fiber, E. fiber, fimbriate.] 1. An ornamental appendage to the border of a piece of stuff, originally consisting of the ends of the warp, projecting beyond the woven fabric; but more commonly made separate and sewed on, consisting sometimes of projecting ends, twisted or plaited together, and sometimes of loose threads of wool, silk, or linen, or narrow strips of leather, or the like. 2. Something resembling in any respect a fringe; a line of objects along a border or edge; a border; an edging; a margin; a confine. The confines of grace and the fringes of repentance. Jer. Taylor. 3. (Opt.) Defn: One of a number of light or dark bands, produced by the interference of light; a diffraction band; -- called also interference fringe. 4. (Bot.) Defn: The peristome or fringelike appendage of the capsules of most mosses. See Peristome. Fringe tree (Bot.), a small tree (Chionanthus Virginica), growing in the Southern United States, and having snow- white flowers, with long pendulous petals. Fringe, v. t. [imp. & p. p. Fringed; p. pr. & vb. a. Fringing.] Defn: To adorn the edge of with a fringe or as with a fringe. Precipices fringed with grass. Bryant. Fringing reef. See Coral reefs, under Coral.