formative
n. உருவாக்கி வளர்க்க உதவும் கூறு, ஆக்கச் சொல், (பெ.) உருவாக்கம் சார்ந்த, வளர்ச்சிக்குரிய, உருவரையறை செய்கிற, உருவாக்க உதவுகிற, வளர்ச்சிக்கு உதவுகிற, உருவாகிற, உருப்பெற்ற வளர்கிற, வளரத்தக்க, வளரும் பருவத்துக்குரிய, (இலக்.) சொல்லாக்கத்துக்குக் கூறாய் உதவுகிற, பகுதி சாராத.
Form"a*tive, a. Etym: [Cf. F. formatif.] 1. Giving form; having the power of giving form; plastic; as, the formative arts. The meanest plant can not be raised without seed, by any formative residing in the soil. Bentley. 2. (Gram.) Defn: Serving to form; derivative; not radical; as, a termination merely formative. 3. (Biol.) Defn: Capable of growth and development; germinal; as, living or formative matter. Form"a*tive, n. (Gram.) (a) That which serves merely to give form, and is no part of the radical, as the prefix or the termination of a word. (b) A word formed in accordance with some rule or usage, as from a root.