flask
n. குடுவை, எண்ணெய்க்குடுவை, வேட்டைப்பையுறை, தோல் அல்லது உலோகத்தாலான வேட்டைக்காரரின் வெடிமருந்துக்குரிய பெட்டி, பிரம்பினால் வரிந்து பின்னப்பட்ட குறுகிய கழுத்தையுடைய எண்ணெய்க்கு அல்லது தேறலுக்கு உரிய இத்தாலியப் புட்டி வகை, பயணக்குடுக்கை, பயணம் செல்பவர்கள் தேறல்-சாராய வகைகள் கொண்டுசெல்லும் உலோகத்தாலான அல்லது தோலுறையுடன் கூடிய கண்ணாடியாலான புட்டி.
Flask, n. Etym: [AS. flasce, flaxe; akin to D. flesch, OHG. flasca, G. flasche, Icel. & Sw. flaska, Dan. flaske, OF. flasche, LL. flasca, flasco; of uncertain origin; cf. L. vasculum, dim. of vas a vessel, Gr. Flagon, Flasket.] 1. A small bottle-shaped vessel for holding fluids; as, a flask of oil or wine. 2. A narrow-necked vessel of metal or glass, used for various purposes; as of sheet metal, to carry gunpowder in; or of wrought iron, to contain quicksilver; or of glass, to heat water in, etc. 3. A bed in a gun carriage. [Obs.] Bailey. 4. (Founding) Defn: The wooden or iron frame which holds the sand, etc., forming the mold used in a foundry; it consists of two or more parts; viz., the cope or top; sometimes, the cheeks, or middle part; and the drag, or bottom part. When there are one or more cheeks, the flask is called a three part flask, four part flask, etc. Erlenmeyer flask, a thin glass flask, flat-bottomed and cone-shaped to allow of safely shaking its contents laterally without danger of spilling; -- so called from Erlenmeyer, a German chemist who invented it. -- Florence flask. Etym: [From Florence in Italy.] (a) Same as Betty, n., 3. (b) A glass flask, round or pear-shaped, with round or flat bottom, and usually very thin to allow of heating solutions. -- Pocket flask, a kind of pocket dram bottle, often covered with metal or leather to protect it from breaking.