flap
n. மொத்துதல், தட்டல், சிறகடிப்பு, திண்வார்த்தொங்கல், ஆடல்விளிம்பு, தொங்கற்பகுதி, சட்டைப்பையின் மூடு விளிம்பு, தொப்பியின் கவிதைவிளிம்பு, பொறிக்கதவம், ஒருபுற அடைப்பிதழ், தடுக்கிதழ், அறுவையில் தளரவிட்ட தோல் தொங்கல், காளாண் குடையின் திறந்த மேற்பகுதி, (பே-வ.) கொந்தளிப்பு நிலை, (வினை) சிறகடித்துக்கொள், சிறகுபோன்ற அகல் தொங்கல் பகுதியை அடித்துக்கொள், படபட என்று அடி, மேலும் கீழும் ஆட்டு, முன்பின் ஊசலாட்டு, படபட என்று அடிக்கப்பெறு, ஆடு, ஊசலாடு.
Flap, n. Etym: [OE. flappe, flap, blow, bly-flap; cf. D. flap, and E. flap, v.] Defn: Anything broad and limber that hangs loose, or that is attached by one side or end and is easily moved; as, the flap of a garment. A cartilaginous flap upon the opening of the larynx. Sir T. Browne. 2. A hinged leaf, as of a table or shutter. 3. The motion of anything broad and loose, or a stroke or sound made with it; as, the flap of a sail or of a wing. 4. pl. (Far.) Defn: A disease in the lips of horses. Flap tile, a tile with a bent up portion, to turn a corner or catch a drip. -- Flap valve (Mech.), a valve which opens and shuts upon one hinged side; a clack valve. Flap, v. t. [imp. & p. p. Flapped; p. pr. & vb. n. Flapping.] Etym: [Prob. of imitative origin; cf. D. flappen, E. flap, n., flop, flippant, fillip.] 1. To beat with a flap; to strike. Yet let me flap this bug with gilded wings. Pope. 2. To move, as something broad and flaplike; as, to flap the wings; to let fall, as the brim of a hat. To flap in the mouth, to taunt. [Obs.] W. Cartwright. Flap, v. i. 1. To move as do wings, or as something broad or loose; to fly with wings beating the air. The crows flapped over by twos and threes. Lowell. 2. To fall and hang like a flap, as the brim of a hat, or other broad thing. Gay.