fixation

n. பொருத்துதல், பொருத்தப்படல், கெட்டியாகும்படி செய்தல், இறுகுதல், உறைவு, உறுதிப்பாடு, அறுதி, நிலைப்பு, மாறாநிலை, திடப்பொருளோடு வளிப்பொருளை இணைக்கும் முறைமை, ஆவியாகா நிலை, வளி மண்டல வெடியம் கலந்த மாற்ற மெய்ம்முறை, மனவளர்ச்சி தடைப்பட்ட நிலை, வளர்ச்சிதடைப்பட்டு முதிராநிலை, இயல் உணர்ச்சி வழிச்செல்லும் நிலை.

---

Fix*a"tion, n. Etym: [Cf. F. fixation.] 1. The act of fixing, or the state of being fixed. An unalterable fixation of resolution. Killingbeck. To light, created in the first day, God gave no proper place or fixation. Sir W. Raleigh. Marked stiffness or absolute fixation of a joint. Quain. A fixation and confinement of thought to a few objects. Watts. 2. The act of uniting chemically with a solid substance or in a solid form; reduction to a non-volatile condition; -- said of gaseous elements. 3. The act or process of ceasing to be fluid and becoming firm. Glanvill. 4. A state of resistance to evaporation or volatilization by heat; -- said of metals. Bacon.

---