filibuster

n. அயல்நாட்டோ டு தன்நாட்டுச் சட்ட உரிமை யில்லாமலே சண்டையில் ஈடுபடுபவர், நாடுகடந்து கொள்ளையிடும் படைவீரர், சட்டமன்றத்தில் முட்டுக்கட்டை யிடுபவர், (வினை) அயல்நாட்டுடன் நாட்டுரிமையில்லாமலே போரில் ஈடுபடு, சட்டமன்றத்தில் முட்டுக்கட்டையிடு.

---

Fil"i*bus`ter, n. Etym: [Sp. flibuster, flibustero, corrupted fr. E. freebooter. See Freebooter.] Defn: A lawless military adventurer, especially one in quest of plunder; a freebooter; -- originally applied to buccaneers infesting the Spanish American coasts, but introduced into common English to designate the followers of Lopez in his expedition to Cuba in 1851, and those of Walker in his expedition to Nicaragua, in 1855. Fil"i*bus*ter, v. i. [imp. & p. p. Fillibustered; p. pr. & vb. n. Filibustering.] 1. To act as a filibuster, or military freebooter. Bartlett. 2. To delay legislation, by dilatory motions or other artifices. [political cant or slang, U.S.] Bartlett.

---