ferule
n. ஒறுத்தற்கான பிரம்பு அல்லது கழி, (வினை) கோல் கொண்டு அடி, அடித்து ஒறு.
Fer"ule ( or ; 277), n. Etym: [L. ferula: cf. F. férule. See Ferula.] Defn: A flat piece of wood, used for striking, children, esp. on the hand, in punishment. Fer"ule, v. t. [imp. & p. p. Feruled; p. pr. & vb. n. Feruling.] Defn: To punish with a ferule.