equestrian
n. குதிரை ஏறிச்செல்பவர், குதிரை வீரர், குதிரையேற்ற வல்லுநர், (பெ.) குதிரையேற்றஞ் சார்ந்த, குதிரை மீதிவர்ந்த, பண்டைக்கால ரோம குதிரை வீரர் அமைப்பை சேர்ந்த.
E*ques"tri*an, a. Etym: [L. equester, from eques horseman, fr. equus horse: cf. F. équestre. See Equine.] 1. Of or pertaining to horses or horsemen, or to horsemanship; as, equestrian feats, or games. 2. Being or riding on horseback; mounted; as, an equestrian statue. An equestrian lady appeared upon the plains. Spectator. 3. Belonging to, or composed of, the ancient Roman equities or knights; as, the equestrian order. Burke. E*ques"tri*an, n. Defn: One who rides on horseback; a horseman; a rider.