epizootic

n. விலங்குகளிடத்தில் அவ்வப்போது நிலவுகின்ற நோய், (பெ.) விலங்குகளிடத்தில் தற்காலிகமாக நிலவுகின்ற.n. விலங்குகளிடத்தில் அவ்வப்போது நிலவுகின்ற நோய், (பெ.) விலங்குகளிடத்தில் தற்காலிகமாக நிலவுகின்ற.

---

Ep`i*zo*öt"ic, a. Etym: [Cf. F. épizoötique.] 1. (Zoöl.) Defn: Of or pertaining to an epizoön. 2. (Geol.) Defn: Containing fossil remains; -- said of rocks, formations, mountains, and the like. [Obs.] Epizoötic mountains are of secondary formation. Kirwan. 3. Of the nature of a disease which attacks many animals at the same time; -- corresponding to epidemic diseases among men. Ep`i*zo"ö*ty, Ep`i*zo*öt"ic, n. Etym: [F. épizoötie.] Defn: An epizoötic disease; a murrain; an epidemic influenza among horses.

---