epistle
n. முடங்கல், விவிலிய ஏட்டின் புதிய ஏற்பாட்டில் இயேசுநாதரின் சீடர் எழுதிய கடிதம், வழிபாட்டினிடையே வாசிக்கப்படும் விவிலியப் பகுதி, கவிதை வடிவான முடங்கல், முடங்கல் இலக்கியம்.
E*pis"tle, n. Etym: [OE. epistle, epistel, AS. epistol, pistol, L. epistola, fr. Gr. epistle, epistre, F. épître. See Stall.] 1. A writing directed or sent to a person or persons; a written communication; a letter; -- applied usually to formal, didactic, or elegant letters. A madman's epistles are no gospels. Shak. 2. (Eccl.) Defn: One of the letters in the New Testament which were addressed to their Christian brethren by Apostles. Epistle side, the right side of an altar or church to a person looking from the nave toward the chancel. One sees the pulpit on the epistle side. R. Browning. E*pis"tle, v. t. Defn: To write; to communicate in a letter or by writing. [Obs.] Milton.