egoism
n. (மெய்) தன்னல வாழ்வைத்தவிர வேறொன்றும் இல்லை என்ற கோட்பாடு, தான் என்ற எண்ணம், தன்னலவேட்கை நெறி, தன்னலம்ம, தன்னைத்தானே புகழ்ந்து பேசுதல்.
E"go*ism, n. Etym: [F. égoïsme, fr. L. -ego I. See I, and cf. Egotism.] 1. (Philos.) Defn: The doctrine of certain extreme adherents or disciples of Descartes and Johann Gottlieb Fichte, which finds all the elements of knowledge in the ego and the relations which it implies or provides for. 2. Excessive love and thought of self; the habit of regarding one's self as the center of every interest; selfishness; -- opposed to altruism.