ecstatic
n. மிகு களிப்புக்கொள்ளும் பாங்குள்ளவர், மெய்மறந்த நிலையில் வௌதயாகும் பேச்சு, (பெ.) கழிமகிழ்தவுக்குரிய, பேருவகைக்குட்பட்ட, மிகுகளிப்புண்டாக்குகிற, பரவசமாகிற.
Ec*stat"ic, a. Etym: [Gr. extatique. See Ecstasy, n.] 1. Pertaining to, or caused by, ecstasy or excessive emotion; of the nature, or in a state, of ecstasy; as, ecstatic gaze; ecstatic trance. This ecstatic fit of love and jealousy. Hammond. 2. Delightful beyond measure; rapturous; ravishing; as, ecstatic bliss or joy. Ec*stat"ic, n. Defn: An enthusiast. [R.] Gauden.