dung
n. சாணம், விலங்குகளின் மரம், உரம், எரு, மாசு, அருவருப்புப்பொருள், ஒழுக்கக்கேடு, இழிநிலை, (வினை) சாணத்தினால் உரமிடு.
Dung, n. Etym: [AS. dung; akin to G. dung, dünger, OHG. tunga, Sw. dynga; cf. Icel. dyngja heap, Dan. dynge, MHG. tunc underground dwelling place, orig., covered with dung. Cf. Dingy.] Defn: The excrement of an animal. Bacon. Dung, v. t. [imp. & p. p. Dunged; p. pr. & vb. n. Dunging.] 1. To manure with dung. Dryden. 2. (Calico Print.) Defn: To immerse or steep, as calico, in a bath of hot water containing cow dung; -- done to remove the superfluous mordant. Dung, v. i. Defn: To void excrement. Swift.