dual
n. மொழிகள் சிலவற்றில் காணப்படும் ஒருமை பன்மை எண்களுக்கு இடைப்பட்ட இரட்டைப்பொருள்களைக் குறிக்கும் இருமை எண், இருமை எண் சார்ந்த சொல், சொல்லில் இருமை எண் சார்ந்த வேற்றுமைத் திரிபுவடிவம், (பெயரிசை) இரண்டுக்குரிய, இரண்டுகொண்ட, இரு மடியான, இரண்டாகப் பகுபட்ட, இரட்டையான.
Du"al, a. Etym: [L. dualis, fr. duo two. See Two.] Defn: Expressing, or consisting of, the number two; belonging to two; as, the dual number of nouns, etc. , in Greek. Here you have one half of our dual truth. Tyndall.