drudge

n. ஊழியவேலை, அடிமைவேலை, கொத்தடிமை, தொண்டுழிய வேலையாள், குறைந்த கூலிக்கு நிறைந்த வேலைசெய்து காலந்தள்ளுபவர், (வினை) அடிமைவேலை செய், குற்றேவல்புரி,. தொண்டுழியம், செய்.

---

Synonyms

#verb slave, labor, plod

Antonyms

#verb bask, luxuriate, hit_off, play, dally

Drudge, v. i. [imp. & p. p. Drudged; p. pr. & vb. n. Drudging.] Etym: [OE. druggen; prob not akin to E. drag, v. t., but fr. Celtic; cf. Ir. drugaire a slave or drudge.] Defn: To perform menial work; to labor in mean or unpleasant offices with toil and fatigue. He gradually rose in the estimation of the booksellers for whom he drudged. Macaulay. Drudge, v. t. Defn: To consume laboriously; -- with away. Rise to our toils and drudge away the day. Otway. Drudge, n. Defn: One who drudges; one who works hard in servile employment; a mental servant. Milton.

---