drift

n. காற்றுப்போக்கு, நீரெழுக்கு, பனிச்சறுக்கல், ஒழுக்காற்றல், வீசுபனிப்படலம், படுமழை வீச்சு, மணற்புயல்வீச்சு, இழுப்பு, இழுப்பாற்றல், உந்தித் தள்ளுகை, உந்தாற்றல், மிதப்பு, மிதந்துசெல்லும் போக்கு செயலின்மை, யெலற்ற போக்கு, புடைபெயர்வு, செல்திசை, செல்தடம், போக்கு, சாய்வு, காற்றோட்ட நீரோட்டங்களால் கப்பலின் போக்கில் ஏற்படும் நெறி பிறழ்வு, சுழற்சியால் ஏற்படும் புடைபிறழ்வு, அசைப்பு, அலைப்பாற்றல், ஒதுக்காற்றல், வண்டல, சருகு, ஒதுக்கப்பட்ட பனிக்குவியல், ஒதுக்கப்பட்ட மணற்குவியல், சுரங்கப் பக்கவழி, இயற்கை ஒழுக்கு, பொழுதுபோக்கு, புலப்படாப் புடைபெயர்வியக்கம், உட்கருத்து, உள்நோக்கம், குறிக்கொண்ட செய்தி, எண்ணப் பாங்கு, கருத்துப்போக்கு காட்டுச்சட்டப்படி கால்நடைகளின் உடைமையிரிமை, உறுதிப்பாட்டை முன்னிட்டுக் குறித்த நாளில் குறித்த இடத்தில் கால் நடைகள் மந்தைகளாக ஒதுக்கித் திரட்டப்படுதல்,. மிதவைவலை, வலைத்தொகுதி, துளையிட்டுப் பெரிதாக்கும் கருவி, விமானத்தின் வௌதப்புறங்களிற் செயற்படும் காற்று விசையியக்க இயக்கங்களால் ஏற்படும் மேலீடான பாறைப்படுகை, (வினை) மிதந்து செல், காற்றோட்ட நீரோட்ங்களால் இழுபட்டுச் செல், போகிற போக்கிற் செல், காற்றோட்ட நீரோட்டங்களால் இழுபட்டுச் செல், போகிற போக்கிற்செல், முயற்சியின்றி இயங்கிச் செல் நோக்கமின்றிச் செல், முனைப்பின்றி இயங்கு, சூழ்நிலைகளுக்கு முழுதும் இணங்க இயங்கு, போகிற போக்கில் விட்டுவிட்டுக் கொண்டு செல், கொண்டு ஒதுக்கு,. வாரிக்கொண்டு குவி, கொண்டு ஒதுக்கப்பெறு, ஒதுங்கிச் சென்ற பொருள்களினடியில் புதை, சருகுகளால் மூடு,துளையிடு, துளை பெரிதாக்கு.

Synonyms

Antonyms

Drift, n. Etym: [From drive; akin to LG. & D. drift a driving, Icel. drift snowdrift, Dan. drift, impulse, drove, herd, pasture, common, G. trift pasturage, drove. See Drive.] 1. A driving; a violent movement. The dragon drew him [self] away with drift of his wings. King Alisaunder (1332). 2. The act or motion of drifting; the force which impels or drives; an overpowering influence or impulse. A bad man, being under the drift of any passion, will follow the impulse of it till something interpose. South. 3. Course or direction along which anything is driven; setting. "Our drift was south." Hakluyt. 4. The tendency of an act, argument, course of conduct, or the like; object aimed at or intended; intention; hence, also, import or meaning of a sentence or discourse; aim. He has made the drift of the whole poem a compliment on his country in general. Addison. Now thou knowest my drift. Sir W. Scott. 5. That which is driven, forced, or urged along; as: (a) Anything driven at random. "Some log . . . a useless drift." Dryden. (b) A mass of matter which has been driven or forced onward together in a body, or thrown together in a heap, etc., esp. by wind or water; as, a drift of snow, of ice, of sand, and the like. Drifts of rising dust involve the sky. Pope. We got the brig a good bed in the rushing drift [of ice]. Kane. (c) A drove or flock, as of cattle, sheep, birds. [Obs.] Cattle coming over the bridge (with their great drift doing much damage to the high ways). Fuller. 6. (Arch.) Defn: The horizontal thrust or pressure of an arch or vault upon the abutments. [R.] Knight. 7. (Geol.) Defn: A collection of loose earth and rocks, or boulders, which have been distributed over large portions of the earth's surface, especially in latitudes north of forty degrees, by the agency of ice. 8. In South Africa, a ford in a river. 9. (Mech.) Defn: A slightly tapered tool of steel for enlarging or shaping a hole in metal, by being forced or driven into or through it; a broach. 10. (Mil.) (a) A tool used in driving down compactly the composition contained in a rocket, or like firework. (b) A deviation from the line of fire, peculiar to oblong projectiles. 11. (Mining) Defn: A passage driven or cut between shaft and shaft; a driftway; a small subterranean gallery; an adit or tunnel. 12. (Naut.) (a) The distance through which a current flows in a given time. (b) The angle which the line of a ship's motion makes with the meridian, in drifting. (c) The distance to which a vessel is carried off from her desired course by the wind, currents, or other causes. (d) The place in a deep-waisted vessel where the sheer is raised and the rail is cut off, and usually terminated with a scroll, or driftpiece. (e) The distance between the two blocks of a tackle. 13. The difference between the size of a bolt and the hole into which it is driven, or between the circumference of a hoop and that of the mast on which it is to be driven. Note: Drift is used also either adjectively or as the first part of a compound. See Drift, a. Drift of the forest (O. Eng. Law), an examination or view of the cattle in a forest, in order to see whose they are, whether they are commonable, and to determine whether or not the forest is surcharged. Burrill. Drift, v. i. [imp. & p. p. Drifted; p. pr. & vb. n. Drifting.] 1. To float or be driven along by, or as by, a current of water or air; as, the ship drifted astern; a raft drifted ashore; the balloon drifts slowly east. We drifted o'er the harbor bar. Coleridge. 2. To accumulate in heaps by the force of wind; to be driven into heaps; as, snow or sand drifts. 3. (mining) Defn: to make a drift; to examine a vein or ledge for the purpose of ascertaining the presence of metals or ores; to follow a vein; to prospect. [U.S.] Drift, v. t. 1. To drive or carry, as currents do a floating body. J. H. Newman. 2. To drive into heaps; as, a current of wind drifts snow or sand. 3. (Mach.) Defn: To enlarge or shape, as a hole, with a drift. Drift, a. Defn: That causes drifting or that is drifted; movable by wind or currents; as, drift currents; drift ice; drift mud. Kane. Drift anchor. See Sea anchor, and also Drag sail, under Drag, n. -- Drift epoch (Geol.), the glacial epoch. -- Drift net, a kind of fishing net. -- Drift sail. Same as Drag sail. See under Drag, n.