dowry
n. சீதனம்., பரிசம், பரியம், திடருமணத்தின்போது மனைவி கணவன் வீட்டுக்குக் கொண்டுவரும் உடைமை, இயற் பண்பு, இயல்புத் திறம்.
Dow"ry, n.; pl. Dowries. Etym: [Contr. from dowery; cf. LL. dotarium. See Dower.] 1. A gift; endowment. [Obs.] Spenser. 2. The money, goods, or estate, which a woman brings to her husband in marriage; a bride's portion on her marriage. See Note under Dower. Shak. Dryden. 3. A gift or presents for the bride, on espousal. See Dower. Ask me never so much dowry and gift, and I will give . . .; but give me the damsel to wife. Gen. xxxiv. 12.