domestic

n. வீட்டு வேலைக்காரர், (பெயரடை) வீட்டுக்குரிய, குடும்பத்தைச் சார்ந்த, உயிர்கள் வகையில் வீட்டில் வைத்து வளர்க்கப்படுவதற்குரிய, மனைப்பழக்கமுடைய, பழகிய,. மிகுதியும் இல்லுறைவான, மனையை விட்டகலாத, வீட்டாட்வமிக்க, குடும்பப்பற்று மிகுதியான, பொதுவல்லாத, தனி ஒதுக்கமான, தனிமுறையான, தாயகத்துக்குரிய, தாய்நிலத்துக்குரிய, உள்நாட்டுக்குரிய, அயல்நாடு சாராத, உள்நாட்டிற் செய்யப்பட்ட, சுதேசியான.

Synonyms

Antonyms

Do*mes"tic, a. Etym: [L. domesticus, fr. domus use: cf. F. domestique. See 1st Dome.] 1. Of or pertaining to one's house or home, or one's household or family; relating to home life; as, domestic concerns, life, duties, cares, happiness, worship, servants. His fortitude is the more extraordinary, because his domestic feelings were unusually strong. Macaulay. 4. Of or pertaining to a nation considered as a family or home, or to one's own country; intestine; not foreign; as, foreign wars and domestic dissensions. Shak. 3. Remaining much at home; devoted to home duties or pleasures; as, a domestic man or woman. 4. Living in or near the habitations of man; domesticated; tame as distinguished from wild; as, domestic animals. 5. Made in one's own house, nation, or country; as, domestic manufactures, wines, etc. Do*mes"tic, n. 1. One who lives in the family of an other, as hired household assistant; a house servant. The master labors and leads an anxious life, to secure plenty and ease to the domestic. V. Knox. 2. pl. (Com.) Defn: Articles of home manufacture, especially cotton goods. [U. S.]