divinator
n. நமித்திகன், யூகி, குறிகூறுபவன், வருவதுரைப்போன்,
Div"i*na`tor, n. Etym: [L. See Divination.] Defn: One who practices or pretends to divination; a diviner. [R.] Burton.
n. நமித்திகன், யூகி, குறிகூறுபவன், வருவதுரைப்போன்,
Div"i*na`tor, n. Etym: [L. See Divination.] Defn: One who practices or pretends to divination; a diviner. [R.] Burton.