dive

n. முக்குளிப்பு, நீரில் தலைகீழாகப் பாய்ந்து மூழ்குதல், தலைகீழ்பாய்வு, கழுகுப்பாய்ச்சல், தலைகீழ் வீழ்ச்சி, தலை கீழ்ச்சரிவு, புகலிடம், சுருங்கை, அடிநிலப்பாதை, (வினை) முக்குளி, நீரில் தலைகீழாகப் பாய், மூக்கு, விமான வகையில் காற்றவௌதயில் தலைகப்புறப் பாய்ந்திறங்கு, நீர்மூழ்கி வகையில் நீரில் அமிழ், முழகி மறை, அமிழ்ந்து மறைவுறு. திடீரெனக் காட்சியிலிருந்து மறை, நீரில் கையினை அமுக்கு, பையினுள் கை நுழையவிடு, ஆழ்ந்துசெல், காடு முதலியவற்றின் பரப்பில் உள் ஊடுருவிச்செல், ஆழ்ந்தாராய், முழுதும தோய்ந்து ஈடபடு.

---

Dive, v. i. [imp. & p. p. Dived, colloq. Dove (, a relic of the AS. strong forms deáf, dofen; p. pr. & vb. n. Diving.] Etym: [OE. diven, duven, AS. d to sink, v. t., fr. d, v. i.; akin to Icel. d, G. taufen, E. dip, deep, and perh. to dove, n. Cf. Dip.] 1. To plunge into water head foremost; to thrust the body under, or deeply into, water or other fluid. It is not that pearls fetch a high price because men have dived for them. Whately. Note: The colloquial form dove is common in the United States as an imperfect tense form. All [the walruses] dove down with a tremendous splash. Dr. Hayes. When closely pressed it [the loon] dove . . . and left the young bird sitting in the water. J. Burroughs. 2. Fig.: To plunge or to go deeply into any subject, question, business, etc.; to penetrate; to explore. South. Dive, v. t. 1. To plunge (a person or thing) into water; to dip; to duck. [Obs.] Hooker. 2. To explore by diving; to plunge into. [R.] The Curtii bravely dived the gulf of fame. Denham. He dives the hollow, climbs the steeps. Emerson. Dive, n. 1. A plunge headforemost into water, the act of one who dives, literally or figuratively. 2. A place of low resort. [Slang] The music halls and dives in the lower part of the city. J. Hawthorne.

---