distal
a. மையத்தினின்று மிகளம் விலகிய, இணைவாயிலிருந்து நெடிதகன்ற, நெடிதுவிலகிய, இணைவாயிலிருந்து நெடிதப்ன்ற, நெடிதுவிலகிய, புறக்கோடியான, முனைகோடியான.
Dis"tal, a. Etym: [From Distant.] (Physiol.) (a) Remote from the point of attachment or origin; as, the distal end of a bone or muscle; -- opposed to proximal. (b) Pertaining to that which is distal; as, the distal tuberosities of a bone.