dissociation

n. தொடர்பறுத்தல், தொடர்பறுந்த நிலை, (உள) ஈருணர்வு மைய ஆக்கம், கருத்துத்தொடர்பு நீக்கம், குறிப்பிட்ட கருத்துக்களோ அவற்றோடு தொடர்புகொண்ட உணர்ச்சிகளோ தன்னறிவின்று துண்டிக்கப்படல், (வேதி) சேர்மானச்சிதைவு.

---

Dis*so`ci*a"tion, n. Etym: [L. dissociatio: cf. F. dissociation.] 1. The act of dissociating or disuniting; a state of separation; disunion. It will add infinitely dissociation, distraction, and confusion of these confederate republics. Burke. 2. (Chem.) Defn: The process by which a compound body breaks up into simpler constituents; -- said particularly of the action of heat on gaseous or volatile substances; as, the dissociation of the sulphur molecules; the dissociation of ammonium chloride into hydrochloric acid and ammonia.

---