displace
v. புலம் பெயர்த்துவை, பிறிதொன்றனுக்காக இடம்பெயர வை, இடம் மாற்றிவை, பதிலாக இடம் பெறுவி, பெயர்ந்து இடம்பெறு, பதவியிலிருந்து நீக்கு, நிலையிலிருந்து தள்ளு, இடமவமைதி குலைவுசெய்.
Synonyms
Antonyms
Dis*place", v. t. [imp. & p. p. Displaced; p. pr. & vb. n. Displacing.] Etym: [Pref. dis- + place: cf. F. déplacer.] 1. To change the place of; to remove from the usual or proper place; to put out of place; to place in another situation; as, the books in the library are all displaced. 2. To crowd out; to take the place of. Holland displaced Portugal as the mistress of those seas. London Times. 3. To remove from a state, office, dignity, or employment; to discharge; to depose; as, to displace an officer of the revenue. 4. To dislodge; to drive away; to banish. [Obs.] You have displaced the mirth. Shak. Syn. -- To disarrange; derange; dismiss; discard.