dispersion
n. கலைத்தல், சிதற அடித்தல், பரப்பீடு, கலைவு, பரவுகை, சிதறுகை, சிதறிய நிலை, ஔதக்கதிர்ச் சிதைவு, வீக்க நீக்கம், சவ்வூடு செல்லாக் கரைசற் பொருள், சவ்வூடு செல்லாக் கரைசல்நிலை, குறிக்கணக்கில் உருவின் சராசரியிலிருந்து மதிப்புச் சிதறிப்போதல்.
Dis*per"sion, n. Etym: [CF. F. dispersion.] 1. The act or process of scattering or dispersing, or the state of being scattered or separated; as, the Jews in their dispersion retained their rites and ceremonies; a great dispersion of the human family took place at the building of Babel. The days of your slaughter and of your dispersions are accomplished. Jer. xxv. 34. 2. (Opt.) Defn: The separation of light into its different colored rays, arising from their different refrangibilities. Dispersion of the optic axes (Crystallog.), the separation of the optic axes in biaxial crystals, due to the fact that the axial angle has different values for the different colors of the spectrum.