disarm

v. படைக்கலம் அகற்று, போர்க்கருவியைக் கீழே போடும்படி செய், படைக்கலம் கையிழக்கச் செய், காப்பற்றவராக்கு, ழங்கு செய்யும் ஆற்றலைக் குறை, பாதுகாப்பு அற்றதாக்கு, காப்பரண் தகர்த்தொழி, படைநிலை மேற்கொள், அழிக்கும் ஆற்றலை நீக்கு.

---

Synonyms

#verb equip, gird, accoutre, array

Antonyms

#verb disarm, ungird, divest, disarray

Dis*arm", v. t. [imp. & p. p. Disarming; p. pr. & vb. n. Disarming.] Etym: [OE. desarmen, F. désarmer; pref. dés- (L. dis-) + armer to arm. See Arm.] 1. To deprive of arms; to take away the weapons of; to deprive of the means of attack or defense; to render defenseless. Security disarms the best-appointed army. Fuller. The proud was half disarmed of pride. Tennyson. 2. To deprive of the means or the disposition to harm; to render harmless or innocuous; as, to disarm a man's wrath.

---