dialectical
a. வாதஞ்சார்ந்த, சொற்போர் முறையான, பேச்சு வழக்குக்குரிய, திசைவழக்கச் சார்ந்த, வாதப் பொருத்தமுடைய, தருக்கமுறைப்பட்ட, புலன்கடந்த மெய்ம்மை முரண்பாட்டு ஆய்வுத்துறைக்கரிய.
Di`a*lec"tic, Di`a*lec"tic*al, a. Etym: [L. dialecticus, Gr. dialectique. See Dialect.] 1. Pertaining to dialectics; logical; argumental. 2. Pertaining to a dialect or to dialects. Earle.