detachment
n. கடடவிழ்த்துவிடுழ்ல், தனிநிலை, பிரிநிலை, சூழல் தொடர்பற்ற தன்மை, ஒவங்கிய நிலை, தனிக்கருத்து நிலை, நடு உணர்வுநிலை, துண்டுபட்ட பகுதி, தனிக்கூறு, சிறப்புப் பணிக்கரிய படைப் பிரிவு.
De*tach"ment, n. Etym: [Cf. F. détachement.] 1. The act of detaching or separating, or the state of being detached. 2. That which is detached; especially, a body of troops or part of a fleet sent from the main body on special service. Troops . . . widely scattered in little detachments. Bancroft. 3. Abstraction from worldly objects; renunciation. A trial which would have demanded of him a most heroic faith and the detachment of a saint. J. H. Newman.