deputation

n. தூதுக்கழு, பேராண்மைக்குழு, பிரதிநிதிக் குழுவாக அனப்புதல், பிரதிநிதிகளாக அமர்த்தப்படும் குழுமம், ஒருவர் சார்பில் செயலாற்றும் உரிமை பெற்றவர், செயலாற்றும் அதிகாரம் பெற்ற குழு, தனியுரிமை வேட்டை நிலத்தில் வேட்டைச்சலுகை பெற்ற குழு, தனிவேட்டைச் சலுகைப்பத்திரம்.

---

Dep`u*ta"tion, n. Etym: [Cf. F. députation. See Depute.] 1. The act of deputing, or of appointing or commissioning a deputy or representative; office of a deputy or delegate; vicegerency. The authority of conscience stands founded upon its vicegerency and deputation under God. South. 2. The person or persons deputed or commissioned by another person, party, or public body to act in his or its behalf; delegation; as, the general sent a deputation to the enemy to propose a truce. By deputation, or In deputation, by delegated authority; as substitute; through the medium of a deputy. [Obs.] Say to great Cæsar this: In deputation I kiss his conquering hand. Shak.

---