decussate
a. குறுக்குமறுக்கான, ஒன்றையொன்று வெட்டுகிற, சொற்றொடரில் பின்னுள்ள தொடரை எதிரிணையாகக் கொண்ட அணிநயமுடைய, (தாவ) குறுக்குமறுக்கான, எதிரிணை இலைகள் கொண்ட, (வினை) குறுக்குக்கோடிடு, குறுக்குவெட்டாக வெட்டு.a. குறுக்குமறுக்கான, ஒன்றையொன்று வெட்டுகிற, சொற்றொடரில் பின்னுள்ள தொடரை எதிரிணையாகக் கொண்ட அணிநயமுடைய, (தாவ) குறுக்குமறுக்கான, எதிரிணை இலைகள் கொண்ட, (வினை) குறுக்குக்கோடிடு, குறுக்குவெட்டாக வெட்டு.
De*cus"sate, v. t. [imp. & p. p. Decussated; p. pr. & vb. n. Decussating.] Etym: [L. decussatus, p. p. of decussare to cross like an X, fr. decussis (orig. equiv. to decem asses) the number ten, which the Romans represented by X.] Defn: To cross at an acute angle; to cut or divide in the form of X; to intersect; -- said of lines in geometrical figures, rays of light, nerves, etc. De*cus"sate, De*cus"sa*ted, a. 1. Crossed; intersected. 2. (Bot.) Defn: Growing in pairs, each of which is at right angles to the next pair above or below; as, decussated leaves or branches. 3. (Rhet.) Defn: Consisting of two rising and two falling clauses, placed in alternate opposition to each other; as, a decussated period.