decagon
n. பதின் கோணம், பத்துக் கோணங்களும் பத்துப் பக்கங்களும் கொண்ட நேர்கட்ட வடிவம்.
Dec"a*gon, n. Etym: [Pref. deca- + Gr. décagone.] (Geom.) Defn: A plane figure having ten sides and ten angles; any figure having ten angles. A regular decagon is one that has all its sides and angles equal.