debauch
n. மட்டற்ற குடிவெறி, ஓஸ்க் குடிப்பழக்கம், பலனுகர்ச்சி வெறி, காமவெறி, ஒழுக்கக்கேடு, (வினை) நெறிபிறழச் செய், கடமை திறம்பச்செய், ஒழுக்கங் கெடச்செய், இழிந்த புலனுகர்ச்சியில் தோய்வி, சிற்றின்பத்தில் புரளுவி, கீழ்மைப்படுத்து, இழிஞனுக்கு, குடிப்பழக்கழூட்டு, கற்பழி, மட்டு மீறிய புலனுகர்ச்சி மேற்கொள்.
Synonyms
#noun riot, revel, excess, orgies, gluttony #verb seduce, corrupt, ravish, violate, pollute, defile, vitiate
Antonyms
#noun meal, moderation, frugality, asceticism, abstinence, fast,maceration #verb purify, enlighten, ameliorate, elevate, make_better
De*bauch", v. t. & i. [imp. & p. p. Debauched; p. pr. & vb. n. Debauching.] Etym: [F. débaucher, prob. originally, to entice away from the workshop; pref. dé- (L. dis- or de) + OF. bauche, bauge, hut, cf. F. bauge lair of a wild boar; prob. from G. or Icel., cf. Icel. balkr. See Balk, n.] Defn: To lead away from purity or excellence; to corrupt in character or principles; to mar; to vitiate; to pollute; to seduce; as, to debauch one's self by intemperance; to debauch a woman; to debauch an army. Learning not debauched by ambition. Burke. A man must have got his conscience thoroughly debauched and hardened before he can arrive to the height of sin. South. Her pride debauched her judgment and her eyes. Cowley. De*bauch", n. Etym: [Cf. F. débauche.] 1. Excess in eating or drinking; intemperance; drunkenness; lewdness; debauchery. The first physicians by debauch were made. Dryden. 2. An act or occasion of debauchery. Silenus, from his night's debauch, Fatigued and sick. Cowley.