customary
n. பண்ணை வழக்கங்களின் தொகுதி, பண்ணை வழக்கங்களின் தொகுதி ஏடு, சமய சமூகத்தினரின் சடங்குப் புத்தகம், (பெ.) மரபு வழக்கான, வழக்கான, பழக்கமான, இயல்பான, வழக்கமாகக் கொண்டுள்ள, நிலவுரிமை மரபுப் பத்திரமுள்ள.
Cus"tom*a*ry (ks"tm--r), a. Etym: [CF. OF. coustumier, F. coutumier. See Custom, and cf. Customer.] 1. Agreeing with, or established by, custom; established by common usage; conventional; habitual. Even now I met him With customary compliment. Shak. A formal customary attendance upon the offices. South. 2. (Law) Defn: Holding or held by custom; as, customary tenants; customary service or estate. Cus"tom*a*ry, n. Etym: [OF. coustumier, F. coutumier.] Defn: A book containing laws and usages, or customs; as, the Customary of the Normans. Cowell.