cusp
n. முனை, முகடு, முளை, பிறைக் கதுப்பு, இளந்திங்களின் கொம்பு, பற்குவடு, பற்கிளை, (க-க.) பல் போன்ற அணி அமைவு, வளை விடை முனை, (கண.) முனைப்பட ஒன்றுபடும் இருவளைவு, சாய்முகடு, இலைநுனி, இலைக்கதுப்பு.
Cusp (ksp), n. Etym: [L. cuspis, -idis, point, pointed end.] 1. (Arch.) Defn: A triangular protection from the intrados of an arch, or from an inner curve of tracery. 2. (Astrol.) Defn: The beginning or first entrance of any house in the calculations of nativities, etc. 3. (Astron) Defn: The point or horn of the crescent moon or other crescent-shaped luminary. 4. (Math.) Defn: A multiple point of a curve at which two or more branches of the curve have a common tangent. 5. (Anat.) Defn: A prominence or point, especially on the crown of a tooth. 6. (Bot.) Defn: A sharp and rigid point. Cusp, v. t. [imp. & p.p. Cusped (kspt); p.pr. & vb. n. Cusping.] Defn: To furnish with a cusp or cusps.