curfew
n. இடைநிலக் காலத்தில் நடைமுறையிலிருந்த மாலைநேர விளக்கணைப்புக் கட்டுப்பாடு, விளக்கணைப்புக் கட்டுப்பாட்டு நேரம், பொது அறிவிப்பு மணி, மாலைநேர மணி, பொதுக்கட்டுப்பாட்டு முறை, ஊரடங்கு ஆணை.
Cur"few (kr"f), n. Etym: [OE. courfew, curfu, fr. OF. cuevrefu, covrefeu, F. couvre-feu; covrir to cover + feu fire, fr. L. focus fireplace, hearth. See Cover, and Focus.] 1. The ringing of an evening bell, originally a signal to the inhabitants to cover fires, extinguish lights, and retire to rest, -- instituted by William the Conqueror; also, the bell itself. He begins at curfew, and walks till the first cock. Shak. The village curfew, as it tolled profound. Campbell. 2. A utensil for covering the fire. [Obs.] For pans, pots, curfews, counters and the like. Bacon.