culture

n. பயிர் செய்தல், பண்படுத்துதல், பண்படு நிலை, பண்பட்ட நிலை, உடற் பயிற்சியாலேற்படும் பண்பு வளம், மனப்பயிற்சியால் விளையும் திருத்த வளம், அறிவு வளர்ச்சி, நாகரிகமான தன்மை, நாகரிகத்தின் பயனான நயம், மேன்மை, நாகரிக வகை, நாகரிகப் படிவம், செய்முறை சார்ந்து வளர்க்கப்பட்ட நுண்மத் தொகுதி, (வி.) பயிர் செய், பண்படுத்து, சீர்படுத்து.

---

Cul"ture (kl"tr; 135), n. Etym: [F. culture, L. cultura, fr. colere to till, cultivate; of uncertain origin. Cf. Colony.] 1. The act or practice of cultivating, or of preparing the earth for seed and raising crops by tillage; as, the culture of the soil. 2. The act of, or any labor or means employed for, training, disciplining, or refining the moral and intellectual nature of man; as. the culture of the mind. If vain our toil We ought to blame theculture, not the soil. Pepe. 3. The state of being cultivated; result of cultivation; physical improvement; enlightenment and discipline acquired by mental and moral training; civilization; refinement in manners and taste. What the Greeks expressed by their humanitas, we less happily try to express by the more artificial word culture. J. C. Shairp. The list of all the items of the general life of a people represents that whole which we call its culture. Tylor. Culture fluid, a fluid in which the germs of microscopic organisms are made to develop, either for purposes of study or as a means of modifying their virulence. Cul"ture, v. t. [imp. & p.p. Cultured (-trd; 135); p. pr. & vb. n. Culturing.] Defn: To cultivate; to educate. They came . . . into places well inhabited and cultured. Usher.

---