culprit
n. குற்றவாளி, தவறிழைத்தவர், குற்றஞ்சாட்டப்பட்டு விசாரிக்கப்படாமலிருப்பவர்.
Synonyms
Antonyms
Cul"prit (kl"prt), n. Etym: [Prob. corrupted for culpate, fr. Law Latin culpatus the accused, p. p. of L. culpare to blame. See Culpable.] 1. One accused of, or ar An author is in the condition of a culprit; the public are his judges. Prior. 2. One quilty of a fault; a criminal.