crutch

n. முடவன் கோல், கவட்டுக் கட்டை, ஆதாரம், உதை கட்டையாகப் பயன்படும் மரக்கவடு, இரு கிளை பிரியும் கவடு, மனித உடலின் கவட்டுக் கூறு, குதிரைச் சேணத்தில் கால் வைப்பதற்குரிய கவட்டுப்படி, (கண.) கணிப்பில் கொண்டுசெல்லும் எண்ணைக் காட்டுவதற்காக இடப்படும் உள்ளீட்டு உரு, (வி.) தாங்கு, மூட்டுக்கொடு, ஊன்று கட்டைகளின் உதவியால் செல்.

---

Crutch (krch; 224), n.; pl. Crutches (-. Etym: [OE. cruche, AS. crycc, cricc; akin to D. kruk, G. kr, Dan. krykke, Sw. krycka, and to E. crook. See Crook, and cf. Cricket a low stool.] 1. A staff with a crosspiece at the head, to be placed under the arm or shoulder, to support the lame or infirm in walking. I'll lean upon one crutch, and fight with the other. Shak. Rhyme is a crutch that lifts the weak alone. H. Smith. 2. A form of pommel for a woman's saddle, consisting of a forked rest to hold the leg of the rider. 3. (Naut.) (a) A knee, or piece of knee timber. (b) A forked stanchion or post; a crotch. See Crotch. Crutch, v. t. Defn: To support on crutches; to prop up. [R.] Two fools that crutch their feeble sense on verse. Dryden.

---