crusade

n. சிலுவைப் போர், கிறித்தவ சமயப்போர், துருக்கியர்களிடமிருந்து தங்கள் புதை இடத்தைப் பெறக் கிறித்தவர்கள் ஆற்றிய போராட்டங்களில் ஒன்று, அறப்போர், பொது வாழ்வில் ஊழல்களை எதிர்த்த துணிகரப் போராட்டம்.

---

Cru*sade" (kr-sd"), n. Etym: [F. croisade, fr. Pr. crozada, or Sp cruzada, or It. crociata, from a verb signifying to take the cross, mark one's self with a cross, fr. L. crux cross; or possibly taken into English directly fr. Pr. Cf. Croisade, Crosado, and see Cross.] 1. Any one of the military expeditions undertaken by Christian powers, in the 11th, 12th, and 13th centuries, for the recovery of the Holy Land from the Mohammedans. 2. Any enterprise undertaken with zeal and enthusiasm; as, a crusade against intemperance. 3. A Portuguese coin. See Crusado. Cru*sade", v. i. [imp. & p. p. Crusaded; p. pr. & vb. n. Crusading.] Defn: To engage in a crusade; to attack in a zealous or hot-headed manner. "Cease crusading against sense." M. Green.

---