credulous
a. எளிதாக நம்புகிற, தக்க ஆதாரமில்லாமல் நம்பும் இயல்புடைய, ஐயப்படாத.
Cred"u*lous (krd"-ls; 135), a. Etym: [L. credulus, fr. credere. See Creed.] 1. Apt to believe on slight evidence; easly imposed upon; unsuspecting. Landor. Eve, our credulous mother. Milton. 2. Believed too readily. [Obs.] Beau & Fl.