credence

n. நம்புதல், நம்பிக்கை, நம்புதல் பெறும் நிலை, திருக்கோயிலில் முந்திரித் தேறலும்-ரொட்டியும் வைக்கப்படுவதற்குரிய பலிபீடத்திற்கு முன்னுள்ள சிறு மேசை, திருக்கோயில்களில் புனித கலங்களைக் கழுவிய நீர் வௌதச் செல்லும் வழிக்கு மேலுள்ள அடுக்கு மேடை.

Synonyms

Antonyms

Cre"dence (kr"dens), n. Etym: [LL. credentia, fr. L. credens, -entis, p. pr. of credere to trust, believe: cf. OF. credence. See Creed, and cf. Credent, Creance.] 1. Reliance of the mind on evidence of facts derived from other sources than personal knowledge; belief; credit; confidence. To give credence to the Scripture miracles. Trench. An assertion which might easily find credence. Macualay. 2. That which gives a claim to credit, belief, or confidence; as, a letter of credence. 3. (Eccl.) Defn: The small table by the side of the altar or communion table, on which the bread and wine are placed before being consecrated. 4. A cupboard, sideboard, or cabinet, particularly one intended for the display of rich vessels or plate, and consisting chiefly of open shelves for that purpose. Cre"dence, v. t. Defn: To give credence to; to believe. [Obs.]