covenantor

n. ஒப்பந்தத்தை மீறினால் தண்டனைக்கு உட்படுவதற்கு ஒப்புக்கொள்பவர்.

Cov"e*nant*or` (-r`), n. (Law) Defn: The party who makes a covenant. Burrill.