corrector
n. திருத்துபவர், திருத்தும் பொருள், சீர்மையர், திறனாய்வாளர், குற்றங்காண்பவர், ஒறுப்பவர், இயக்குநர், பார்வைப் படித்தாள் திருத்துபவர்.
Cor*rect"or (kr-rkt"r), n. Etym: [L.] Defn: One who, or that which, corrects; as, a corrector of abuses; a corrector of the press; an alkali is a corrector of acids.