coppice
n. சிறு காடு, புதர்க்காடு, வெட்டப்பட்ட முளைகளுள்ள குறுங்காடு, (வி.) சிறுகாடாக்கு, சிறு புதர்களால் மூடிவை.
Cop"pice, n. Etym: [OF. copeiz, fr. coper, couper, to cut, F. couper, fr. cop, coup, colp, a blow, F. coup, L. colaphus, fr. G. Copse, and cf. Coup, Coupee.] Defn: A grove of small growth; a thicket of brushwood; a wood cut at certain times for fuel or other purposes. See Copse. The rate of coppice lands will fall, upon the discovery of coal mines. Locke.