coo
n. புறாவின் ஒலி, கூவுமொலி, (வி.) புறாவின் ஒலி செய், கூவு, குலவு, செல்லம் கொஞ்சு, மெல்லுரை பயில், சிங்காரமாகப் பசப்பிப் பேசு.
Coo, v. i. [imp. & p.p. Cooed; p.pr. & vb.n. Cooing.] 1. To make a low repeated cry or sound, like the characteristic note of pigeons or doves. The stockdove only through the forest cooes, Mournfully hoarse. Thomson. 2. To show affection; to act in a loving way. See under Bill, v. i. "Billing or cooing." Byron.