constabulary
n. ஊர்க்காவலரின் படைத்தொகுதி, (பெ.) ஊர்க்காவலரைச் சார்ந்த, அமைதி அதிகாரியின் சார்பு கொண்ட.
Con*stab"u*la*ry, a. Etym: [LL. constabularius an equerry. See Constable.] Defn: Of or pertaining to constables; consisting of constables. Con*stab"u*la*ry, n. Defn: The collective body of constables in any town, district, or country.